اولین نکته ای که برای انتخاب یک هتل در مقصد به آن توجه می شود، تعداد ستاره های آن است که هرچه بیشتر باشد انتظار کیفیت عالی بالاتر می رود.
ستاره‌ها در جامعه‌ی امروز ما نقش متمایز بودن و گاهاً برتر بودن را می‌رسانند و این درباره هتل‌ها هم صادق است.
اقامتگاه‌ها انواع مختلفی دارند که از میان آنها تنها هتل‌ها بر اساس تعداد ستاره های هتل امتیازبندی می‌شوند.ستاره های هتل به عنوان یک نشانه برای درجه و امکانات هتل در دنیا شناخته می‌شود.
رتبه بندی هتل ها از کجا آغاز شد؟
به عنوان مروری بر تاریخچه رتبه بندی هتل ها باید به سال های ۱۹۷۹ برگردیم که رتبه بندی برای اولین بار در کشور های آلمان و اتریش صورت می گرفت. طبقه بندی رسمی اما توسط انجمن رستوران و هتل های آلمان که با نام DEHOGA شناخته می شود؛ آغاز شد. این دسته بندی بصورت رسمی در سال ۱۹۹۶ به کار گرفته شد و معیار اصلی رتبه بندی در بیش از ۸۰ درصد هتل های دنیا شد.
عموما رتبه بندی هتل ها به منظور دسته بندی آنها بر اساس کیفیت خدمات ارائه شده است و هدف اصلی از رتبه بندی؛ آگاه ساختن مسافران از امکانات، نوع و میزان خدمات ارائه شده در هتل است. هتل ها بر اساس کیفیتی که دارند درجه بندی می شوند.
به عنوان مثال در کشور آلمان درجه بندی هتل ها به چند گروه تقسیم می شوند:
- هتل‌های گردشگری یا توریست کلاس یک ستاره
- هتل‌های استاندارد یا استاندارد کلاس دوستاره
- مجموعه هتل‌های اقامتی رفاهی یا کامفورت کلاس سه ستاره
- هتل‌های درجه یک (First class) چهار ستاره
- هتل های مجلل ( Luxury Class) پنج ستاره
اما چه چیزی باعث به وجود آمدن تفاوت بین هتل‌ها می‌شود و درواقع معیار امتیازدهی بر اساس تعداد ستاره های هتل چیست؟
بر اساس استانداردهای آلمانی هتل‌ها در گام اول برای دسته‌بندی باید از سه جهت مورد بررسی قرار گیرند:
- از نظر عمرانی و تأسیساتی، شیوه ساخت و مساحت ساختمان و مصالح به کار رفته در آنها، و نیز مکانی که در آن قرار گرفته‌اند، مانند این‌که در حاشیه شهر است یا مرکز شهر و…. (دوری و نزدیکی به شهرها)
- از نظر خدمات و تجهیزاتی که ارائه می دهند و سطح سرویس‌دهی آنها هم به لحاظ کمی و هم به لحاظ کیفی
- از نظر تعداد و مهارت نیروی انسانی مشغول به کار در آنها، تعداد پرسنل، مدیریت و آموزش آنها
رتبه بندی هتل های ایران نیز با توجه به همین استاندارد های بین المللی انجام می شوند و وقتی صحبت از استاندارد می شود منظور حداقل خدمات مورد نیاز مسافر است. پس هر هتلی با توجه به خدمت اضافی و امکانات رفاهی بیشتری که ارائه می دهد، می تواند ستاره های خود را افزایش دهد.
در ایران معیار ستاره های هتل و امتیازدهی بر اساس استاندارد آلمانی یعنی بر اساس تعداد ستاره های هتل، تعیین می‌شود که اندکی بومی شده‌اند.
هتل‌ها می‌توانند بسته به‌اندازه، موقعیت، بازار هدف و مالکیت آنها دسته‌بندی شوند.
- هتل‌ها با توجه به تعداد اتاق‌هایی که به مهمانان خدمات ارائه می‌کنند، تقسیم‌بندی می‌شوند.
به‌طور مثال:
کمتر از ۲۰۰ اتاق: بسیار کوچک
حداکثر ۲۰۰ اتاق: کوچک
بین ۲۰۰ تا ۳۹۹ اتاق: متوسط
۴۰۰ تا ۷۰۰ اتاق: بزرگ
بیش از ۷۰۰ اتاق: بسیار بزرگ
- هتل‌ها با توجه به موقعیتشان نسبت به شهر نیز دسته‌بندی می‌شوند.
- هتل‌ها با توجه به بازار هدف دسته‌بندی می‌شوند.
- مالکیت هتل‌های تخت و صبحانه و خودپذیرایی معمولا خانوادگی است و این‌گونه هتل‌ها تحت سیاست‌ها و رویه‌های شرکتی اداره نمی‌‌شوند. اما هتل‌های زنجیره‌ای یا گروه‌های هتلداری مانند ماریوت، تاج، رامادا و غیره دارای مدیریت مشابه در تمام شعبات خود هستند. این‌گونه هتل‌ها با سیاست‌های از پیش تعیین‌شده و سختگیرانه‌ای اداره می‌شوند.
گردآوری شده در بانیان گردشگری پارسه
